Stedentripje Berlijn dag 4: de vroegere DDR-cultuur

Stedentripje Berlijn dag 4: de vroegere DDR-cultuur

Hoe kun je nu het beste iets te weten komen van de vroegere DDR-cultuur? We bezoeken de flohmarket bij Friedrichshain en gaan naar de verlaten luchthaven Tempelhof.

Op een rommelmarkt zie je veel Oost-Duits design en in de platenbakken een repertoir waar af en toe wat van in Nederland is doorgedrongen. Ik heb niet echt iets gevonden, maar ik zie in deze zolderopruimingen wel iets terug van de DDR-historie.

Meer historie vinden we bij Tempelhof, een verlaten luchthaven. Klinkt spannend. Wel bijzonder over een startbaan te kunnen lopen 😃, omringd door vele dagjesmensen. 😳 Het is nu gewoon een park waar we moeten oppassen voor fietsers en skaters, in plaats van vliegtuigen.

Het luchthavengebouw zelf is in nu gebruik als vluchtelingenopvang. Een groepje mensen zit buiten aan de achterzijde van het gebouw. Best gek om tijdens het ervaren van de historie de actualiteit te zien. Het is wel een beetje een troosteloze plek. Er hangt een bord met "welkom" in het Arabisch en er hangen een paar kerstslingers bij. Aan de andere kant, gelukkig zijn de mensen die hier zitten hier wel levend aangekomen. Dat is het belangrijkste.

Het is allemaal zo relatief: bij ons zijn heel andere dingen belangrijk...

In ons hostel hebben we internet op rantsoen, telkens een uurtje kunnen we krijgen als we bedelen om een toegangscode. 😕 Het internet is erg schaars en traag.

Samen met onze vriend uit Groningen gaan we 's avonds naar een restaurant. We gaan op weg om een Bulgaars restaurant te zoeken en zien wederom heel erg veel van Friedrichshain. Uiteindelijk komen we uit bij een traditioneel Duits restaurant, omdat het Bulgaarse restaurant vast ergens dichtbij moet zijn. Het interieur is kenmerkend voor deze regio en er hangt een hele mooie koekoeksklok. Ik bestel een Spätzle en de anderen een flinke berg vlees.

Bier hoort er ook bij, en daarna een flinke wandeling. We vinden een leuk cafeetje en er volgt nog wat bier. Er blijken opeens alleen nog maar nachtbussen te rijden en we lopen de laatste kilometers naar ons hostel. Al het ongure volk slaapt blijkbaar ook wel eens. De straten zijn helemaal leeg.


0 reacties bij dit reisverhaal

Plaats als eerste een reactie