Iedereen kent de groepen Japanners die met de modernste snufjes hun wereld vastleggen. Tegenwoordig lijken alle vakantievierders uit Azië een camera vast te houden. Sommige mensen wringen zich in de vreemdste bochten voor de mooiste foto. Dat is interessant om te zien. En om te fotograferen...
Iedereen zou dit moeten doen. Stiekem foto's maken van fotograferende Aziaten.
Welke reis je ook maakt, overal kom je Aziaten tegen. Het is een feest om hen te kunnen vastleggen als zij foto's maken. Iedereen benadert de fotografie op zijn of haar eigen manier en dat levert verrassende plaatjes op.
Deze foto is in Kuala Lumpur genomen, in de omgeving van de Petronas Twin Towers. Het straatbeeld werd in 2006 (het moment van deze foto) gedomineerd door mensen -vooral Japanners- met grote camera's.
Ondanks dat je fotograferende Aziaten bijna overal op de wereld tegenkomt, zijn er door de jaren heen een aantal verschillen te ontdekken. Wat vooral opvalt is het steeds kleiner wordende formaat van de camera's. Pocketcamera's zijn niet meer weg te denken uit het straatbeeld. Natuurlijk is ook de techniek moderner geworden.
Behalve professionele camera's, wordt er gebruik gemaakt van andere apparaten. Dat geldt ook voor deze man die in Ayutthaya (Thailand) een tempel fotografeert. Hij is niet de enige die in 2013 zijn iPad gebruikt om kiekjes te maken...
Een trend, ook onder Aziaten, is het maken van selfies. Dat de bezienswaardigheid daarbij minder zichtbaar is op de foto, lijkt minder belangrijk. Het is alsof fotograferende mensen vooral willen laten zien dat ze op een bepaalde plaats zijn. Wat een verschil als je dit vergelijkt met de foto van de man in Kuala Lumpur (2006); uit een tijd waarin het woord selfie nog lang niet uitgevonden was...
Welke reis je ook maakt, overal kom je Aziaten tegen. Het is een feest om hen te kunnen vastleggen als zij foto's maken. Iedereen benadert de fotografie op zijn of haar eigen manier en dat levert verrassende plaatjes op.
Deze foto is in Kuala Lumpur genomen, in de omgeving van de Petronas Twin Towers. Het straatbeeld werd in 2006 (het moment van deze foto) gedomineerd door mensen -vooral Japanners- met grote camera's.
Het is interessant om te zien hoeveel moeite Aziaten doen voor een mooie foto.Ze moeten ver reiken om met hun camera boven de menigte uit te komen en nemen een absurde houding aan om een gebouw mooi op de foto te krijgen. Als ze poseren, doen ze dat als een volleerd model. Uiteraard volgen ze daarbij nauwgezet de aanwijzingen van de fotograaf of reisleider...
Ondanks dat je fotograferende Aziaten bijna overal op de wereld tegenkomt, zijn er door de jaren heen een aantal verschillen te ontdekken. Wat vooral opvalt is het steeds kleiner wordende formaat van de camera's. Pocketcamera's zijn niet meer weg te denken uit het straatbeeld. Natuurlijk is ook de techniek moderner geworden.
Behalve professionele camera's, wordt er gebruik gemaakt van andere apparaten. Dat geldt ook voor deze man die in Ayutthaya (Thailand) een tempel fotografeert. Hij is niet de enige die in 2013 zijn iPad gebruikt om kiekjes te maken...
Fotografie is niet meer voorbehouden aan Japanners.
Steeds meer mensen nemen een camera mee op vakantie. Of gebruiken hun telefoon om hun vakantieherinneringen vast te leggen. De manier van fotograferen is echter veranderd.In het begin lijkt de focus vooral te liggen op het het vastleggen van een object (zoals gebouwen, bruggen, tuinen en beeldjes), ook als iemand erbij poseert. Tegenwoordig laten veel mensen vooral zichzelf zien bij een toeristische attractie.
Een trend, ook onder Aziaten, is het maken van selfies. Dat de bezienswaardigheid daarbij minder zichtbaar is op de foto, lijkt minder belangrijk. Het is alsof fotograferende mensen vooral willen laten zien dat ze op een bepaalde plaats zijn. Wat een verschil als je dit vergelijkt met de foto van de man in Kuala Lumpur (2006); uit een tijd waarin het woord selfie nog lang niet uitgevonden was...
