Op zoek naar wilde dieren in het regenwoud

Vanuit de hoofdstad Lima trek ik naar het oosten, via Huánuco naar Pucallpa. Vanuit Pucallpa gaat een boot naar Iquitos dat in de jungle ligt. Dat is het begin van de Amazone rivier. Daar zijn meerdere reservaten en eentje ga ik verkennen.

Iquitos heeft een luchthaven. Ik had dus ook met het vliegtuig de hele reis kunnen doen - een flink stuk sneller - maar vrees toch een beetje voor mijn 'carbon footprint'. Daar heb ik geen zin in. Bovendien wil ik vooral over land reizen, omdat ik nieuwsgierig ben naar wat dáár gebeurt.


Het duurt vijf dagen om met de boot in Iquitos te komen. Aangezien mijn medereizigers geen Engels spreken, ben ik blij dat ik inmiddels Spaans kan. Aangekomen in Iquitos ga ik op zoek naar een verantwoorde tour. Sommige bedrijven zorgen niet goed voor hun personeel, de dorpelingen en het woud.

Sommige organisaties bieden een prima loon, anderen betalen de dorpelingen helemaal niet uit. Sommig personeel krijgt zelfs amper te eten.

Verder zijn er grote luxe boten beschikbaar, speciaal voor de rijke westerlingen die voor comfort gaan. Hm.

Ook zijn er lodges gemaakt voor toeristen: voor de mensen die het oerwoud wel willen zien, maar daar liever niet zijn. Maar ja, een grote lodge is niet de manier waarop ik het oerwoud wil beleven, dan had ik ook wel naar de Ardennen kunnen gaan. Geef mij the full experience maar, inclusief muggen.

Uiteindelijk kom ik uit bij een organisatie die heftige survivaltochten aanbiedt. Ze geven onder andere cursussen waarbij je met een machete de jungle in kan 'en overleven maar'... Dat lijkt mij wat overdreven, maar ze bieden ook tammere trips waarbij je écht in de jungle slaapt. Gewoon onder een zeiltje in een klamboe. Dat lijkt mij wel wat, want deze dingen kun je gewoon meenemen en zo blijft er niks achter in de natuur.

Ik kies voor een vijfdaagse trip. Met wat staff en twee medereizigers - een Australiër en een Amerikaan - ga ik op pad. Het mooie van deze organisatie is dat wij zelf mogen kiezen waarop wij de focus willen leggen, zoals vlinders, medicinale planten of bepaalde bomen. Daar wordt dan iemand uit het reservaat bij gematcht die daar goed mee is.

Mijn groep is unaniem: wij willen op zoek naar enge grote predators. Dat gaan we doen, al wordt ons op het hart gedrukt dat garanties niet bestaan. De jungle is tenslotte geen dierentuin.

Spannend is het zeker, al moet ik mijn beeld over het vinden van wilde dieren een flink stuk bijstellen.

De televisie doet ons geloven dat wilde dieren overal zomaar tevoorschijn komen. Dat is dus 'in het echt' niet zo. Als je zelf niet actief op zoek gaat naar dieren, ga je deze ook niet zomaar vinden. We zien onder andere een tarantula en zwemmen in de rivier tussen piranha's. Erg bijzonder, maar echt moordlustig lijken deze dieren niet te zijn.

Het is in ieder geval een mooi avontuur, waarover ik van tevoren goed heb nagedacht. Deze survivalachtige tour is prijzig, zeker in vergelijking met andere organisaties. Heb ik dat ervoor over?

Deze organisatie zorgt goed voor het personeel en het woud.
Hier leven ook mensen die bomen kappen voor hun bestaan.
Als ik niet betaal om het regenwoud te zien, worden er mensen betaald om het regenwoud te kappen.

Ik heb het bedrag ervoor over om dit prachtige gebied te zien en in stand te houden. Een dikke JA.