In 1975 kwam in Cambodja, dat al verzwakt was door vele oorlogen en conflicten, de Rode Khmer aan de macht. Het ideaal was om een antikapitalistische staat te vormen. Tot 1979 was Pol Pot aan de macht en hij gebruikte een systeem dat draaide om haat, angst en onwetendheid.
Het regime had een vernietigende uitwerking: één op de vier Cambodjanen kwam om het leven. Stedelingen werden gedwongen om op het platteland te werken, onder zware omstandigheden. Sommige mensen hebben zich letterlijk doodgewerkt.
Cambodjanen werden opgepakt, omdat ze staatsgevaarlijk zouden zijn: intellectuelen, mensen met westerse of anticommunistische ideeën en monniken. Je was al verdacht als je een bril droeg, want dat betekende dat je een intellectueel was.
Tuol Sleng (S21) staat tegenwoordig bekend als het Genocide Museum. Het complex was oorspronkelijk een school, maar tijdens de donkere jaren van de Rode Khmer (1975-1979) veranderde het in een gruwelijke gevangenis. Hier werden 'tegenstanders van het regime' -zonder eerlijk proces- opgesloten en gemarteld om een bekentenis af te dwingen.
Het motto luidde dat je beter een onschuldige man kunt vermoorden dan dat je een schuldige man laat leven. Niet alleen in de benauwde kamers van deze gevangenis zijn vreselijke dingen gebeurd, maar ook daarna.
De mensen die 'schuldig' waren bevonden, werden naar de Killing Fields (Choeung Ek) gebracht. Het is mogelijk om Choeung Ek en Tuol Sleng te bezoeken. Het is onvoorstelbaar wat zich op deze plaatsen heeft afgespeeld.
In het Genocide Museum krijgen duizenden onschuldige mensen een gezicht. Hun geschiedenis mag niet worden vergeten.
Nationaal Museum in Siem Reap
