We willen een excursie voor morgen. Bij het hotel zijn er veel mogelijkheden maar wel duur. Google weet gelukkig raad hiermee. Zo vinden we het tourbureau die de leverancier blijkt te zijn van alle tourbureautjes en hebben we gegarandeerd de laagste prijs.
Het tourbureau zit in een ander stadsdeel. We hebben ons vandaag goed voorbereid op het openbaar vervoer en gaan op weg. Tegenover een metrostation zou het bureau moeten zijn en wij maar de straat heen en weer lopen... Heel warm, weinig schaduw. Blijkt de ingang aan de achterkant van één van de gebouwen te zitten... Door een parkeergarage, gammele lift 2-hoog, gevonden. 
We komen binnen bij een callcenter met allemaal bellende mensen in krappe hokjes. Ze zijn er op voorbereid dat er ook wel eens toeristen langskomen. Ik ben even bang dat we weggestuurd worden en dat we alleen maar online kunnen boeken. We krijgen echter een prima uitleg over de tours: de woestijn willen we graag zien en nu weten we alles over wit zand en rood zand. 
Bij de grootste foodcourt bestellen we een tofu- burger. De medewerkster van dit grillrestaurant vraagt: "this is vegan, sure you want vegan?". Nou, ik dacht van wel, met frietjes graag!
We proberen op goed geluk of we de Burj Khalifa toch nog op kunnen, maar er zijn alleen nog Sky tickets beschikbaar met een nóg hoger uitzicht. Het duurste kaartje ooit en daar gaan we het verder niet meer over hebben. De VIP-behandeling is prima. Arabische koffie en verse sapjes in een interieur die zo uit Space Odyssee zou kunnen komen. Het uitzicht is geweldig op 555 meter hoogte en we blijven nog wel wat uurtjes kijken.
In het park onder de toren is (wederom) de grootste fontein ter wereld die ieder uur op muziek staat te... kunstjes met waterstralen enzo. Verschrikkelijk, wat mooi.
In het foodcourt nuttigen we (wederom) een grootse maaltijd. Weer bordje niet leeg en dat ligt niet aan onze eetlust.
We maken nog wat fotootjes van alle kitsch en de skylines zoals iedere toerist doet. Eigenlijk gek als je bedenkt dat al deze duizenden mensen iedere dag vervangen zijn door duizenden anderen en dat die allemaal hetzelfde doen; iedere dag maar weer, jaar in jaar uit. Ook onze plaats wordt hier wel weer ingenomen als we terug gaan naar het hotel. Wie weet komen we hier ooit weer terug.
We komen binnen bij een callcenter met allemaal bellende mensen in krappe hokjes. Ze zijn er op voorbereid dat er ook wel eens toeristen langskomen. Ik ben even bang dat we weggestuurd worden en dat we alleen maar online kunnen boeken. We krijgen echter een prima uitleg over de tours: de woestijn willen we graag zien en nu weten we alles over wit zand en rood zand.
Het wordt dus de Red Dune Desert. Ben benieuwd.We reizen razendsnel naar de Dubai Mall, de grootste ter wereld, met een indoor schaats-/skibaan en een mega aquarium. Dubai spant de kroon als het gaat om de vergrotende trap: groot, groter, grootst. Alleen dat laatste kennen ze blijkbaar. Zo staat het hoogste bouwwerk ter wereld, de Burj Khalifa (828 meter hoog), ook bij deze mall. Daar willen we wel even van het uitzicht gaan genieten: uitverkocht...
Bij de grootste foodcourt bestellen we een tofu- burger. De medewerkster van dit grillrestaurant vraagt: "this is vegan, sure you want vegan?". Nou, ik dacht van wel, met frietjes graag!
We proberen op goed geluk of we de Burj Khalifa toch nog op kunnen, maar er zijn alleen nog Sky tickets beschikbaar met een nóg hoger uitzicht. Het duurste kaartje ooit en daar gaan we het verder niet meer over hebben. De VIP-behandeling is prima. Arabische koffie en verse sapjes in een interieur die zo uit Space Odyssee zou kunnen komen. Het uitzicht is geweldig op 555 meter hoogte en we blijven nog wel wat uurtjes kijken.
In het park onder de toren is (wederom) de grootste fontein ter wereld die ieder uur op muziek staat te... kunstjes met waterstralen enzo. Verschrikkelijk, wat mooi. 
In het foodcourt nuttigen we (wederom) een grootse maaltijd. Weer bordje niet leeg en dat ligt niet aan onze eetlust.
We maken nog wat fotootjes van alle kitsch en de skylines zoals iedere toerist doet. Eigenlijk gek als je bedenkt dat al deze duizenden mensen iedere dag vervangen zijn door duizenden anderen en dat die allemaal hetzelfde doen; iedere dag maar weer, jaar in jaar uit. Ook onze plaats wordt hier wel weer ingenomen als we terug gaan naar het hotel. Wie weet komen we hier ooit weer terug.