We krijgen een nieuwe koning, we hebben een nieuwe paus en Suus komt terug naar huis! Tijd vliegt als je het naar je zin hebt, en dat blijkt maar weer.
Vanavond stap ik alweer in het vliegtuig terug naar huis. Nog één dagje relaxen en nagenieten van alle toffe dingen die ik in de afgelopen weken heb mogen meemaken. Lezen jullie mee?
Ik had thuis al een ticket geboekt voor de BAZ BUS vanuit Cape Town. Dit is een minibusje die speciaal voor de backpackers die tussen Cape Town en Jo'burg (Johannesburg) heen en weer gaat. Mijn ticket is onbeperkt geldig, maar alleen voor de richting van Jo'burg, ik mag dus niet terug. Het fijnste van de BAZBUS is dat je voor de deur van je slaapplaats wordt gedropt, een veiligere manier om alleen te reizen is niet mogelijk.
Mijn reis vervolgt zich naar Mosselbaai. Hier ben ik van plan om twee dagen van de zee te gaan genieten. Daar aangekomen blijkt er iets fout te zijn met mijn reservering voor de dorm, het blijft hier tenslotte wel gewoon Afrika... Ik stap dus maar weer in de BAZ BUS en heb even geen idee wat of waar naartoe.
In de bus zit ook een andere Nederlandse dame. Ik vraag haar waar ze heen gaat en besluit een nachtje aan te sluiten bij haar plan. Zo kwam ik ineens in Oudtshoorn terecht...
Aangekomen in Oudtshoorn droppen we onze backpack in de dorm (gezamenlijke slaapzaal) en verkennen we het dorpje. We schrijven ons in voor de dagtrip van de volgende dag. Een down hill fietstocht van 54 kilometer lang. Nou is dit voor de doorgewinterde taaie Hollandse meid natuurlijk een eitje. We worden met een auto op "Die Top" gedropt. Het hoogste punt van de Swartbergpas. Vanuit daar, hoog boven het wolkendek, mogen we zelf terugfietsen.
Met z'n tweeën fietsen we door een (wederom onbeschrijfelijk) mooi landschap en dwars door de wolken naar beneden op weg naar de Cango Caves. Bij de Cango Caves boeken we een gids die ons mee gaat nemen in de wereld van stalagmieten en stalactieten. Maar niet voordat we even heerlijk in het zonnetje hebben gezeten met een kop thee en een chocolade muffin!
We fietsen verder bergafwaarts en passeren ontelbaar veel struisvogelboerderijen (mooi woord voor galgje). Echt supergrappig om te proberen de struisvogels te aaien, is me niet gelukt. Ik hou niet van kippen en al helemaal niet van uit de kluiten gewassen kippen!
Ik had thuis al een ticket geboekt voor de BAZ BUS vanuit Cape Town. Dit is een minibusje die speciaal voor de backpackers die tussen Cape Town en Jo'burg (Johannesburg) heen en weer gaat. Mijn ticket is onbeperkt geldig, maar alleen voor de richting van Jo'burg, ik mag dus niet terug. Het fijnste van de BAZBUS is dat je voor de deur van je slaapplaats wordt gedropt, een veiligere manier om alleen te reizen is niet mogelijk.
Mijn reis vervolgt zich naar Mosselbaai. Hier ben ik van plan om twee dagen van de zee te gaan genieten. Daar aangekomen blijkt er iets fout te zijn met mijn reservering voor de dorm, het blijft hier tenslotte wel gewoon Afrika... Ik stap dus maar weer in de BAZ BUS en heb even geen idee wat of waar naartoe.
In de bus zit ook een andere Nederlandse dame. Ik vraag haar waar ze heen gaat en besluit een nachtje aan te sluiten bij haar plan. Zo kwam ik ineens in Oudtshoorn terecht...
Aangekomen in Oudtshoorn droppen we onze backpack in de dorm (gezamenlijke slaapzaal) en verkennen we het dorpje. We schrijven ons in voor de dagtrip van de volgende dag. Een down hill fietstocht van 54 kilometer lang. Nou is dit voor de doorgewinterde taaie Hollandse meid natuurlijk een eitje. We worden met een auto op "Die Top" gedropt. Het hoogste punt van de Swartbergpas. Vanuit daar, hoog boven het wolkendek, mogen we zelf terugfietsen.Met z'n tweeën fietsen we door een (wederom onbeschrijfelijk) mooi landschap en dwars door de wolken naar beneden op weg naar de Cango Caves. Bij de Cango Caves boeken we een gids die ons mee gaat nemen in de wereld van stalagmieten en stalactieten. Maar niet voordat we even heerlijk in het zonnetje hebben gezeten met een kop thee en een chocolade muffin!We fietsen verder bergafwaarts en passeren ontelbaar veel struisvogelboerderijen (mooi woord voor galgje). Echt supergrappig om te proberen de struisvogels te aaien, is me niet gelukt. Ik hou niet van kippen en al helemaal niet van uit de kluiten gewassen kippen!
Twee lekke banden verder (nu weet ik waarom we dat plaksetje mee moesten nemen) en de brandende zon in gevecht met m'n factor 30, komen we erachter dat 54 km best ver is op een onverharde weg en een te grote fiets...Gelukkig laat het mooie landschap ons niet in de steek, en iedere 100 meter worden we aangemoedigd door een groep struisvogels. Morgenochtend maar even een struisvogeleitje proberen bij het ontbijt!