Lichtelijk brak, maar toch vroeg opgestaan. Je brandt hier al snel je bed uit zo zonder airco. Geen probleem. Vandaag staat er een fietstocht op het programma.
Margreet, twee andere meiden die zij heeft ontmoet en ik huren ieder een fiets en een snorkelset. Niet overal zijn de paden verhard, maar hé, we zijn geharde backpackers en we zijn wel wat gewend.
Het is heerlijk om iets meer buiten het drukke gebied te komen. Het wordt stiller en je hoort de golven ruisen. Het uitzicht op de blauwe zee gaat bovendien nooit vervelen. Onderweg stoppen we op alle idyllische plekjes die we tegenkomen.
Om even te zitten in het zand en naar de horizon te staren (je ziet Lombok vanaf hier liggen), om even te snorkelen in de ondiepe wateren tussen de felgekleurde visjes, om wat te lunchen bij een van de vele strandtenten die we tegenkomen…En om niet te snel te gaan, want we zijn er al achter dat je in een uurtje het hele eiland al rond bent. En dan doe je nog rustig aan. Wandelen is dus ook een optie om het eiland te verkennen.
’s Avonds gaan we met z’n allen naar de movienight bij The Beach Club Hotel. Echt hartstikke relaxed: we eten er wat en ploffen daarna neer in een zitzak. Zelfs de film die ze draaien is goed (Mud). De meeste films die ik tot nu toe hier heb gezien zijn nagesynchroniseerd. Bovendien houden ze heel erg van slechte actiefilms met Jean Claude van Damme. Het is verbazingwekkend aangenaam om dan gewoon achterover in een zitzak te leunen, je voeten wat door het zand te bewegen en je te beseffen waar je bent en hoe je daar bent gekomen. Daar zit je dan.
Morgen neem ik de snelle boot terug naar Bali. Nog een nachtje in Sanur en dan is het alweer tijd om naar Nederland te vliegen.
