We laten Medan snel achter ons en verruilen de stadse drukte met de natuur van Bukit Lawang. Hoewel, de stad snel achter ons laten… Medan is gigantisch en het busje doet er uren over voordat we ook de laatste ‘suburbs’ echt uit zijn. Langs lelijke palmolieplantages vervolgen we onze weg.
Na een paar uur staan we op de plaats van bestemming. De chauffeur wijst waar we heen moeten, maar we zien alleen een stoffige weg. Ja, hier moeten we echt heen, gebaart hij. Met onze backpacks op lopen we naar beneden. En inderdaad, al snel lopen we over de enige weg die Bukit Lawang telt. Langs lodges, hostels, barren en restaurantjes. We hebben besloten om op de bonnefooi aan te kloppen bij ecolodge Back to Nature.
We lopen en lopen. Totdat het erop lijkt dat we het dorpje weer verlaten. Voor ons ligt de rivier, met daarnaast een smal en steil pad. Even navragen. Ja, we moeten echt doorlopen.
Waaauw, het gevoel dat we de jungle ingaan begint hier gewoon al. Stevig stappen we door. Onder ons raast de rivier.
De backpack begint behoorlijk zwaar te worden als we twee toeristen tegenkomen en twee Indonesische mannen die hun backpack dragen. Of wij naar Back to nature gaan? Ja, knikken we. Is het nog ver? De jongens twijfelen even. Later horen we dat zij altijd de rugzakken halen van gasten van de ecolodge. Omdat het nogal een wandeling is. Na overleg met de andere reizigers besluiten ze met ons mee te lopen. Zij nemen de rugzakken over – best fijn – en we vervolgen onze weg.Niet veel verder moeten we de rivier oversteken. Er hangt een soort van stoeltjeslift die dankzij een touw naar de overkant getrokken kan worden. Echt supergaaf. Daar gaan we weer, terwijl onder ons de rivier raast.
En dan… na een uur lopen, zien we de lodge verschijnen. Echt te gek. Omgeven door tropische bomen en planten steekt het houten gebouw boven de grond uit. En, ook fijn, jawel, er is een kamer waar we de komende nachten kunnen slapen. Back to nature, betekent hier ook echt back to nature. Er is alleen stroom als het aggregaat werkt en enige luxe is ver te zoeken. Maar dat is ook niet waarom we hier zijn. We genieten van de rivier. De vogelgeluiden. De rust. De botanische tuin die achter de lodge ligt. De prachtige verhalen van de Indonesische heren. Het heerlijke eten. De gastheer die nog wat liedjes tokkelt op zijn gitaar.
Morgen gaan we de jungle in. Orang oetans zoeken.
