Mali en ik laten Bukit Lawang achter ons en vervolgen onze reis naar Danau Toba, het kratermeer in het noorden van Sumatra. Voor de plannende reiziger: maak je niet druk om het boeken van busjes. Op elke straathoek in Indonesië kun je vervoer boeken. Ook in Bukit Lawang kun je iedere dag instappen in een van de vele toeristenbusjes die naar Medan of naar Lake Toba vertrekken.
Na een lekker oncomfortabele reis in het volle busje (ja, dat dan weer wel) komen we aan in de haven van Parapat. Enkele malen per dag vertrekt hier een ferry naar het eiland Samosir. De ferry is niet meer dan een klein, bontgekleurd bootje met stoeltjes voor zo’n vijftig toeristen. Wij gaan liever aan de zijkant zitten: de wind waait door onze haren en we hebben een prachtig uitzicht over het blauwe meer en het vasteland dat we achter ons laten.Omdat we nog geen overnachting hebben geboekt, sluiten we ons aan bij een Nederlands stel dat bij de tweede steiger al van boord gaat.
We beproeven ons geluk bij hetzelfde prachtige, luxueuze resort waar zij geboekt hebben (Tabo Cottages). Maar zijn ook net zo snel weer weg. De Duitse eigenaresse die ons inboekt heeft haar dag niet (?) en is bijzonder onvriendelijk.We krijgen een cottage met lekkend toilet en er hangt nog een overhemd van een van haar medewerkers in de kast. Het is al avond, maar we pakken onze spullen en zoeken een nieuwe slaapplek, die we een paar deuren links van de steiger vinden (Liberta Homestay). Hier boeken we een typisch Batakhuis-met-puntdak voor een vriendelijk prijsje. Slapen maar.
