Onze vakantie begint op Schiphol, waar René en ik alle zorgen van thuis en belangrijke levensvragen voor dertien dagen mogen achterlaten... Staat het gas uit, kan onze tas nog met de handbagage mee, waarom hebben we geen kauwgom meegenomen, wie geeft de planten water? Het is bijzonder druk bij de veiligheidscontrole en ik begin mij ongemakkelijk te voelen. Er zijn enorme rijen, de Efteling is er niets bij. Wachten, wachten, wachten...
Ook in het vliegtuig is het een drukte van belang. Een vrouw probeert een tas dat twee keer zo groot is als de onze (echt geen handbagage) in het bagagerek te proppen. Als een stewardess deze tas op miraculeuze wijze (ik wil haar als opruimcoach ;-) ) weet weg te werken, zegt de vrouw dat ze nog een klein accessoire wil opbergen: er komt een nieuwe (enorme!) tas tevoorschijn. De helft van de mensen is nog bezig met instappen/ spullen inruimen. 'Ik wil niemand opjagen hoor,' wordt er omgeroepen: 'Maar over drie minuten stijgen we op.'
In Bologna weten wij ons Airbnb adres snel te vinden: het blijkt een mooie, centrale locatie. In deze stad zijn we al eerder geweest en het is een feest van herkenning. We ontdekken zelfs een geweldige nieuwe ijssalon. Het is fantastisch om in het zonnetje mensen te kijken. Verder brengen we een bezoek aan Palazzo Fava, waar werk van Edward Hopper te bewonderen is. Een bijzondere tentoonstelling.
We gaan naar bedevaartsoord San Luca, waar het uitzicht geweldig is. De kerk bovenop de heuvel is interessant. Hoewel je hier niet mag fotograferen, kunnen sommige toeristen de verleiding niet weerstaan om selfies te maken bij het altaar. Dat is niet echt passend. Helemaal omdat er op dat moment net een mis begint... De aanblik van een serieuze priester met twee zomerse toeristen erachter is nogal vreemd.
's Avonds wagen wij ons aan een Aperivo con Buffet; een drankje met veel lekker eten . De kantoorkilo's die bij het lopen van de San Luca-route eraf zijn gegaan, zijn daarmee weer gecompenseerd. We voelen ons heerlijk ontspannen. Sterker nog: Bologna bevalt ons zo goed dat we verderop in de vakantie een paar dagen terug komen op hetzelfde Airbnb adres. De wifi-verbinding verbindt ons automatisch, net als thuis. Om het thuisgevoel extra te versterken, doen we zelfs onze vakantiewas in Bologna.
In het MAMbo museum bekijken we werken van Morandi. Een mooie collectie, maar de expositie blijkt kleiner dan verwacht. Er lopen meer medewerkers rond dan museumgasten. Ook hier moet ik aan thuis denken, omdat er muziek van David Bowie wordt gedraaid. Hier is namelijk tot 13 november 2016 dezelfde expositie te bewonderen als in het Groninger Museum (David Bowie Is). Hoewel ik mezelf niet als fan bestempel van David Bowie, ben ik in Groningen twee keer naar deze expositie geweest: een aanrader.
Op onze laatste avond in Bologna spreken we af met onze Airbnb host. Zij blijkt zich in de oudste wijnbar van Europa te bevinden: Osteria del Sole. Hier kun je glazen en flessen bestellen en zelf eten meebrengen. Als je buiten wilt drinken, dan mag dat gewoon. Het gevolg is dat de hele straat vol staat met mensen; ontzettend gezellig. Hier kun je vrienden maken. We krijgen tips over andere Italië-bestemmingen, ontzettend fijn! In Bologna komen we ongetwijfeld terug...
