6 oktober 's ochtends 06:10 uur. In een koloniale kamer wakker worden. Op de derde verdieping van de Boudha Inn. Met uitzicht over Kathmandu. De stad is al wakker. Is die ooit gaan slapen? Een haan kraait tegen een aantal blaffende honden, maar langzamerhand neemt het dagelijks verkeer het geluid over.
Gisteren was het 4 oktober...maar ook 5. De hersenbrekers van reizen door tijdzones. Eerst van Amsterdam naar Abu Dhabi. Van herfst naar zomer. Van westers naar (midden-)oosters. Van klompen naar sandalen. En in de sprookjes van 1000 en 1 nachten brachten wij er één door boven de Verenigde Arabische Emiraten. Het werd net een beetje licht toen we landden in Abu Dhabi. Vanuit de lucht keek ik nog naar een zwart gat met opeens een concentratie van lichtjes. Op de trappen van het vliegtuig fluisterde een zachte woestijnwind ons een warm welkom in. Liefst 32 graden en de zon kwam op.
Abu Dhabi lijkt al lang niet meer op een verscholen Arabisch woestijnstadje. Een vliegveld dat in constante uitbreiding (want ruimte en geld zijn geen probleem) geldt als een springplank voor mensen uit alle delen van de wereld naar alle andere delen van de wereld. 61 gates op dit moment en in de vier uur die wij op de aansluiting wachtten, kon je ook naar L.A., Sydney of Melbourne, Moskou, drie steden in India en China of elke gewenste hoofdstad in Europa. Het is toch bijzonder, een vliegveld naar de wereld in een Omniversum van zand, zand en nog eens zand.
Tijdens het opstijgen richting Kathmandu mocht ik nog een glimp opvangen van 'die palmboom in zee', de opgespoten eilandjes voor de kust van Abu Dhabi. Onwerkelijk.
De wolken namen in aantal toe en toen ik vanuit m'n kleine raampje naar de einder keek, mocht ik, boven de wolkenzee uit, de toppen van de Mount Everest en enkele van zijn broertjes ontwaren. Zich majestueus aftekenend tegen een blauwe hemel staken hun eeuwig wit besneeuwde toppen trots door de wolken. Een bijzonder gezicht. Een bijzonder moment.
Bij de daling richting Kathmandu was duidelijk te zien hoe grote modderstromen zich de afgelopen maanden een weg hadden gebaand door Chitwan: Zuid-Nepal, met haar tropisch klimaat, had andermaal de krachten van Moeder Natuur ervaren en was nog volop aan het herstellen van maanden aan regenval. In de regio van Kathmandu had diezelfde Moeder trouwens nog even snel voor ons vertrek naar Nepal nog een naschokje van 3.4 geregeld... Een naschokje van de aardbeving uit 2015, welteverstaan.
Kathmandu zorgt in eerste instantie voor een zachte landing voor al deze mensen. Boeddhistische en Hindoeïstische beelden heten je welkom op een vliegveldje, iets groter dan Eelde. Na de controles op Schiphol en in Abu Dhabi is dit even wennen. Rijen zijn lang maar controles gaan snel. Een paar bagagebanden en alles gaat relaxed en rustig. En dan kom je het vliegveld af...
En word je opgezogen door de stad... Ongelooflijk, wat word je dan geconfronteerd met de immense verschillen tussen oost en west. Arm en rijk. Andere cultuur aanschouwen? Niks d'r van, met je neus erin geduwd. Een kakofonie van verkeersgeluiden. Mensen en dieren op en in alles wat een motortje heeft, winkels, huisjes, afval, straten vol gaten, elektriciteitsleidingen. Zand. Stenen. Stof. Diesel. I'm on top of the world!
Abu Dhabi lijkt al lang niet meer op een verscholen Arabisch woestijnstadje. Een vliegveld dat in constante uitbreiding (want ruimte en geld zijn geen probleem) geldt als een springplank voor mensen uit alle delen van de wereld naar alle andere delen van de wereld. 61 gates op dit moment en in de vier uur die wij op de aansluiting wachtten, kon je ook naar L.A., Sydney of Melbourne, Moskou, drie steden in India en China of elke gewenste hoofdstad in Europa. Het is toch bijzonder, een vliegveld naar de wereld in een Omniversum van zand, zand en nog eens zand.
Tijdens het opstijgen richting Kathmandu mocht ik nog een glimp opvangen van 'die palmboom in zee', de opgespoten eilandjes voor de kust van Abu Dhabi. Onwerkelijk.
En dan in 4,5 uur naar Kathmandu, hoofdstad van Nepal met ligging aan de voet van het dak van de wereld, de Himalaya.We hadden eigenlijk tot halverwege India wolkenloze luchten, waardoor ik goed zicht had op alles waar we beneden overheen gingen. Van woestijn in de VAE naar onherbergzaam Zuid-Iran naar nog veel onherbergzamer Pakistan, over Noord-India naar onze bestemming; Nepal.
De wolken namen in aantal toe en toen ik vanuit m'n kleine raampje naar de einder keek, mocht ik, boven de wolkenzee uit, de toppen van de Mount Everest en enkele van zijn broertjes ontwaren. Zich majestueus aftekenend tegen een blauwe hemel staken hun eeuwig wit besneeuwde toppen trots door de wolken. Een bijzonder gezicht. Een bijzonder moment.
Bij de daling richting Kathmandu was duidelijk te zien hoe grote modderstromen zich de afgelopen maanden een weg hadden gebaand door Chitwan: Zuid-Nepal, met haar tropisch klimaat, had andermaal de krachten van Moeder Natuur ervaren en was nog volop aan het herstellen van maanden aan regenval. In de regio van Kathmandu had diezelfde Moeder trouwens nog even snel voor ons vertrek naar Nepal nog een naschokje van 3.4 geregeld... Een naschokje van de aardbeving uit 2015, welteverstaan.
Landen in Kathmandu is hallo zeggen tegen een andere wereld.
En er zijn meer mensen die dat doen maar niet zoveel. Het is geen Amsterdam, Barcelona of Rome. Er zijn klimmers en trekkers (rugzakken en bergschoenen, wie had dat gedacht), Yogi's en Boeddhisten (mala's en wijde broeken), Hippies en hulpverleners.Kathmandu zorgt in eerste instantie voor een zachte landing voor al deze mensen. Boeddhistische en Hindoeïstische beelden heten je welkom op een vliegveldje, iets groter dan Eelde. Na de controles op Schiphol en in Abu Dhabi is dit even wennen. Rijen zijn lang maar controles gaan snel. Een paar bagagebanden en alles gaat relaxed en rustig. En dan kom je het vliegveld af...
En word je opgezogen door de stad... Ongelooflijk, wat word je dan geconfronteerd met de immense verschillen tussen oost en west. Arm en rijk. Andere cultuur aanschouwen? Niks d'r van, met je neus erin geduwd. Een kakofonie van verkeersgeluiden. Mensen en dieren op en in alles wat een motortje heeft, winkels, huisjes, afval, straten vol gaten, elektriciteitsleidingen. Zand. Stenen. Stof. Diesel. I'm on top of the world!