We nemen de nachttrein zodat we een hotelovernachting uitsparen en de volgende dag weer veel kunnen gaan zien.
We reizen eerste klas met lekker ruime stoelen. Een dekentje erbij, heel fijn, want een fleecetrui is in deze koelwagon niet voldoende (#brrr). En dan lekker slapen. Blijkbaar gaat het licht niet gedimd worden. Meer dan 100 tl-buizen verspreiden een koel wit licht in deze wagon. Onmogelijk om zo tot goede slaap te komen.
Aangekomen in Yogyakarta om 04.30 nemen we een taxi naar het verblijf. Daar proberen we maar eens echt te gaan slapen. De kamer is zo vroeg al wel beschikbaar. Fijn, maar als je wilt inchecken voor 09.00 moet er wel wat geld bij...?? De hollander in ons zegt dat we maar even moeten wachten. We overbruggen deze tijd met een ontbijtje. Dat is ook wel fijn. We kunnen de kamer in en slapen een paar uurtjes...
Het museum lijkt wel gesloten maar er komt toch iemand naar buiten omdat we twijfelend stonden te zoeken naar de ingang.
Lichte paniek daar, volgens mij komt er nooit iemand. De muziek gaat aan (Indonesisch volkslied en strijdliederen). Een technicus vervangt nog snel even een lampje en werkt snel wat draden weg, want alles moet wel in orde zijn: er zijn bezoekers...
In het Museum Perjuangan komen we meer te weten over de geschiedenis van de onafhankelijkheidsstrijd van Indonesië. Er is een indrukwekkende collectie historische artikelen en foto's uit die tijd. Ook zijn er meerdere diorama's waarin scenes van de onafhankelijkheidsstrijd zijn opgebouwd.
Eenmaal een rondje door 't museum gelopen en daarna weer naar buiten gegaan worden we uitgezwaaid door het uiterst vriendelijke personeel. Weer een goede daad gedaan.
We gaan terug naar het hotel en nemen een 's avonds een duik in het zwembad. Lekker warm water. Vleermuizen schieten rakelings langs je. Later op de kamer aangekomen blijkt de airco nog flink hard aan te staan. #brrr
Aangekomen in Yogyakarta om 04.30 nemen we een taxi naar het verblijf. Daar proberen we maar eens echt te gaan slapen. De kamer is zo vroeg al wel beschikbaar. Fijn, maar als je wilt inchecken voor 09.00 moet er wel wat geld bij...?? De hollander in ons zegt dat we maar even moeten wachten. We overbruggen deze tijd met een ontbijtje. Dat is ook wel fijn. We kunnen de kamer in en slapen een paar uurtjes...
Perjuangan museum
We gaan 's middags even cultureel doen, vlakbij zit het Perjuangan museum over de strijd voor Indonesische onafhankelijkheid. Dat gaat dus ook over Nederland in de oorlog.Het museum lijkt wel gesloten maar er komt toch iemand naar buiten omdat we twijfelend stonden te zoeken naar de ingang.
Lichte paniek daar, volgens mij komt er nooit iemand. De muziek gaat aan (Indonesisch volkslied en strijdliederen). Een technicus vervangt nog snel even een lampje en werkt snel wat draden weg, want alles moet wel in orde zijn: er zijn bezoekers...
In het Museum Perjuangan komen we meer te weten over de geschiedenis van de onafhankelijkheidsstrijd van Indonesië. Er is een indrukwekkende collectie historische artikelen en foto's uit die tijd. Ook zijn er meerdere diorama's waarin scenes van de onafhankelijkheidsstrijd zijn opgebouwd.
Eenmaal een rondje door 't museum gelopen en daarna weer naar buiten gegaan worden we uitgezwaaid door het uiterst vriendelijke personeel. Weer een goede daad gedaan.
We gaan terug naar het hotel en nemen een 's avonds een duik in het zwembad. Lekker warm water. Vleermuizen schieten rakelings langs je. Later op de kamer aangekomen blijkt de airco nog flink hard aan te staan. #brrr
