Bohol is vooral beroemd om de Chocolate Hills en de tarsiers (spookdiertjes). Op dit Filipijnse eiland blijken echter ook nog andere dieren te leven die onze aandacht trekken...
De Italiaanse eigenaar van onze accommodatie vangt zwerfkatten op en zorgt ervoor dat zij de medische hulp krijgen die nodig is. Deze katten bevinden zich op een apart terrein, vlakbij de accommodatie en is met netten afgezet. Dit is de plek waar zij kunnen 'buitenspelen'.
Rood bij rood en wit bij wit. We hebben het hier over katten.
De eigenaar heeft tientallen katten onder zijn hoede. Opmerkelijk is dat deze dieren worden gesorteerd op kleur: ieder hok bevat katten met precies dezelfde kleursamenstelling: rood bij rood, wit bij wit, streepjes bij streepjes, enzovoort. Als deze dieren 'los' mogen en de eigenaar ons uitnodigt om hen van dichtbij te bewonderen, zitten drie rode katten enthousiast met mijn schoenen te spelen. Bijzonder.
De tarsier is klein, maar ook groots
Bohol is natuurlijk bekend geworden door een heel ander dier dan de kat; namelijk de tarsier. Deze spookdiertjes zijn zo klein (zo'n tien tot vijftien centimeter) dat ze in een mensenhand passen. Ze kunnen hun nek maar liefst 180 graden draaien en hebben enorme ogen. Aangezien het nachtdieren zijn – en wij overdag op pad zijn – gaat het een uitdaging worden om deze mooie ogen te fotograferen.
Een Filipijnse chauffeur brengt ons naar een sanctuary waar we de spookdiertjes tegenkomen. Ondanks dat deze dieren nogal klein van stuk zijn, blijken ze groots om te zien; zelfs als ze niet wakker zijn. We bedwingen de neiging – heel veel andere toeristen doen dit overigens wel en soms ook met flits – om hen van heel dichtbij te fotograferen. Een fotoflits bij een halfslapend dier, dat lijkt ons geen goed idee.
Op een gegeven moment komen we een tarsier tegen die wél wakker is. Het diertje kijkt ons met grote ogen aan en René weet hem (haar?) vast te leggen. Het blijft een mooie belevenis om de tarsiers, en hun immens grote ogen, met eigen ogen te kunnen zien.
Onderweg naar de Chocolate Hills…
Onze Filipijnse chauffeur leidt ons in razend tempo verder naar verschillende toeristische trekpleisters, zoals de Chocolate Hills – waar de heuvels zo bruin zijn als chocolade, daarover later meer – en het Blood Compact Shrine Monument. Ook gaan we naar de gemeente Baclayon, in het oosten van Bohol.
Baclayon werd gesticht door de Spanjaarden en hier is o.a. een kerk te zien die vanaf 1596 werd gebouwd. Deze kerk behoort nu tot een van de oudste kerken van de Filipijnen; het is ook de oudste stenen kerk van het land.
Verder is het ook nog de bedoeling om te lunchen op een van de cruiseboten aan de Loboc River – in 2013 heb ik dit samen met mijn collega's gedaan – maar blijkbaar vindt de chauffeur dat we al meer dan genoeg tijd tussen de tarsiers hebben doorgebracht. Een beetje jammer is dat wel; zeker omdat René die ervaring nu moet missen. De Chocolate Hills mogen we allebei voor de eerste keer bewonderen en dat is natuurlijk ook prachtig.
Mijn tip: Neem de tijd om alles te bekijken op het eiland Bohol. Trek daar gerust meerdere dagen voor uit.
Het landschap waar we doorheen rijden is fantastisch: om ons heen staan bruine, kegelvormige heuvels van ongeveer vijftig meter hoog. Het zijn er zo'n twaalfhonderd in totaal. Over het ontstaan van de heuvels is niet zoveel bekend – het is een geologisch verschijnsel – maar het is in ieder geval fascinerend om te zien. Om deze Chocolate Hills van bovenaf te bewonderen, worden we naar een uitzichtpunt gebracht. Daar blijkt dat we niet de enige bezoekers zijn.
Selfie-sticks, flitsende camera's en zoemende drones: alles komt langs. Maar wát een geweldig uitzicht en wat zou het tof zijn geweest om tussen deze heuvels meer tijd door te brengen; zeker als je je op een iets minder toeristische plek zou bevinden.
Eigenlijk moeten we nét iets te snel weg uit Bohol. Morgen nemen wij de boot naar het eiland Cebu. Een of meerdere dagen wachten is helaas geen optie, omdat er dan geen vervoer meer is in verband met Holy Week. Het is dus tijd om de spookdiertjes, de zee, alle katten en de prachtige heuvels gedag te zeggen. Ook op het eiland Bohol komen we graag weer terug.
