Siem Reap staat vooral bekend om de Angkor Wat. Deze tempel, en nog heel veel andere tempels op het complex, willen we morgen gaan bekijken. Bij de receptie van ons hotel is het mogelijk om een tuk tuk te regelen.
Eigenlijk willen we naar de tempels fietsen, het is ongeveer 7 km, maar waar we geen rekening mee hebben gehouden is dat het gebied net zo groot is als de provincie Groningen. Bovendien is het nogal warm en is er kans op regen.
Hoewel niemand loopt of fietst - de tuk tuk is het belangrijkste vervoermiddel hier - wandelen wij naar het Nationaal Museum; een prachtig gebouw. Behalve dat je meer te weten komt over de geschiedenis van Angkor, het rijk van Cambodja, zijn hier beelden, beelden en nog eens beelden te zien.
We dwalen door de omgeving en belanden in een superluxe winkelcentrum waar ze mensen speciaal in dienst hebben die de deur openhouden en altijd groeten. Met mijn makkelijke kleding en kapotte Nike-schoenen, voel ik mij zwaar underdressed. We vluchten naar een koffietentje: goede keuze. Hier vind je, behalve allerlei cakejes en goede koffie, een grote hoeveelheid reisboeken.
's Avonds gaan we een eind fietsen en belanden uiteindelijk op het terras van een vegetarisch restaurant. Prima eten, maar we moeten wel opschieten. Boven ons betrekt de lucht... Op de terugweg bedenk ik dat het ook wel handig is om een nieuwe fles zonnebrandcrème te halen: foute beslissing. Hierdoor blijven we te lang bij een supermarkt hangen en valt de regen met bakken uit de hemel.
Zonder zonnebrandcrème en kletsnat geregend komen we aan bij onze accommodatie. Met het weer in Azië valt niet te spotten…
De hoogste tijd om onze portemonnee aan te vullen. Bij de pinautomaat kun je kiezen uit twee geldsoorten.Dit hebben wij eigenlijk nog nooit gezien. Een automaat met twee soorten valuta: het Cambodjaanse geld (de Khmer Riel) en Amerikaanse Dollars. We komen er al snel achter dat de Amerikaanse Dollar de voorkeur heeft bij de locals. Wel geven ze graag de Riel terug als wisselgeld: dat zijn dan ook veel biljetten die weinig waard lijken te zijn. 400 Riel staat gelijk aan 1 $.
Hoewel niemand loopt of fietst - de tuk tuk is het belangrijkste vervoermiddel hier - wandelen wij naar het Nationaal Museum; een prachtig gebouw. Behalve dat je meer te weten komt over de geschiedenis van Angkor, het rijk van Cambodja, zijn hier beelden, beelden en nog eens beelden te zien.Een zaal met duizend Boeddha-beelden...Fotograferen is streng verboden, maar René krijgt het toch voor elkaar dat hij, onder strenge voorwaarden en onder toeziend oog van de suppoost, één afbeelding mag maken.
We dwalen door de omgeving en belanden in een superluxe winkelcentrum waar ze mensen speciaal in dienst hebben die de deur openhouden en altijd groeten. Met mijn makkelijke kleding en kapotte Nike-schoenen, voel ik mij zwaar underdressed. We vluchten naar een koffietentje: goede keuze. Hier vind je, behalve allerlei cakejes en goede koffie, een grote hoeveelheid reisboeken.
's Avonds gaan we een eind fietsen en belanden uiteindelijk op het terras van een vegetarisch restaurant. Prima eten, maar we moeten wel opschieten. Boven ons betrekt de lucht... Op de terugweg bedenk ik dat het ook wel handig is om een nieuwe fles zonnebrandcrème te halen: foute beslissing. Hierdoor blijven we te lang bij een supermarkt hangen en valt de regen met bakken uit de hemel.
Zonder zonnebrandcrème en kletsnat geregend komen we aan bij onze accommodatie. Met het weer in Azië valt niet te spotten…
